VERMEER WITH A TWIST
Als grote bewonderaar van de werken van Johannes Vermeer word ik gedreven om zelf een of meerdere schilderijen te creëren die op een hedendaagse manier hulde betonen aan de grote meester van het licht, de schaduw en de verstilling.
Johannes Vermeer (1632-1675) bracht zijn ganse leven door in Delft, in de nadagen van de Gouden Eeuw. In totaal zijn er 37 schilderijen aan Vermeer toegewezen, waarvan twee toewijzingen zeer omstreden zijn. De geringe omvang van zijn oeuvre – hij maakte gemiddeld nauwelijks meer dan twee doeken per jaar - wordt verklaard doordat hij maar weinig voor de kunstmarkt schilderde, maar vooral voor begunstigers en mecenassen. Het is bijna zeker dat hij, net als zijn vader, actief was als kunsthandelaar. Waarschijnlijk verdiende hij meer met de verkoop van vreemde schilderijen dan met zijn eigen werk. Hoe dan ook werd Vermeer als kunstschilder in zijn tijd zeker niet onderschat en in zijn beste tijd stond hij wat prijzen betreft aan de top van de Delftse kunstmarkt. Hij werd tweemaal tot hoofdman van de Sint-Lucasgilde gekozen, het broederschap van Delftse schilders.
In 1653 trouwt hij met Catharina Bolnes. Hij kreeg 15 kinderen met haar (waarvan er vier jong stierven) en kon zijn gezin zonder problemen onderhouden. Dat hij vanaf 1660 met zijn gezin verhuisde naar het huis van zijn rijke schoonmoeder zal hier toe hebben bijgedragen. Vermeers laatste jaren werden overschaduwd door een dramatische verslechtering van zijn financiële situatie. De oorlog met Frankrijk had rampzalige gevolgen. In het rampjaar 1672 verkocht hij geen schilderijen meer en stortte de kunstmarkt in. Vermeer verviel in somberheid en overleed op 15 december 1675. Na zijn dood kende vrijwel niemand hem meer. Pas in 1860 werd hij herontdekt en steeg zijn ster in enkele decennia tot spectaculaire hoogten. De Franse kunstcriticus en schrijver Etienne-Joseph Théophile Thoré (1807 - 1869) noemde hem "de sfinx van Delft", de grote onbekende meester die uit het niets was verschenen en afgezien van enkele schilderijen geen enkel spoor had nagelaten. De fascinatie voor Vermeer is voor een stuk te danken aan het idee dat we bijna niets over zijn leven weten, en dat we zijn schilderijen niet kunnen doorgronden. De interpretaties over zijn werken lopen enorm uiteen. Algemeen gaat men er nu van uit dat er, naast perfecte weergaven van taferelen uit het dagelijkse leven van de gegoede burgerij, ook symbolische en verborgen betekenissen in Vermeers schilderijen schuilgaan.
Een van de middelen die Vermeer op zijn doeken gebruikte als instrument van interpretatie en symboliek zijn de schilderijen IN zijn schilderijen die steeds figureren op de tegenoverliggende centrale muur in veel van zijn verstilde interieurs. Zijn schoonmoeder Maria Thins bezat tal van schilderijen uit die tijd en Vermeer maakte hier gebruik van.
Zo kreeg ik het idee om enkele beroemde Vermeer-interieurs na te schilderen, er enkele wijzigingen in aan te brengen, en ook telkens het schilderij in het schilderij te “vervangen” door een ander bekend werk.
